Noodplannen

Er bestaan verschillende soorten noodplannen.

Algemeen nood- en interventieplan (ANIP)

Elke burgemeester of gouverneur moet over een algemeen nood- en interventieplan beschikken voor zijn gemeente of provincie. Een algemeen nood- en interventieplan bevat algemene richtlijnen om elke soort noodsituatie beter te kunnen beheren.

In een ANIP staat minimaal:

• Algemene informatie, zoals een contactenlijst van alle betrokken partners en een lijst van mogelijke risico’s;
• Informatie over hoe en wanneer het noodplan een update krijgt;
• Informatie over de organisatie bij een noodsituatie.
  • Wie verwittigt alle partners?
  • Via welke kanalen communiceren de partners met elkaar?
  • Wie is er verantwoordelijk voor informatie aan de bevolking?
  • Waar zijn er onthaal- en huisvestingscentra voor personen die niet naar huis kunnen omwille van de noodsituatie en wie regelt het vervoer?
  • Wat moet er gebeuren na de noodsituatie, om zo snel mogelijk terug te keren naar een normale situatie?

Ook op nationaal niveau bestaat er een algemeen noodplan, nl. het koninklijk besluit van 31 januari 2003. Dit besluit legt de algemene principes voor de coördinatie en het beheer van een noodsituatie op nationaal niveau vast.

Bijzonder nood- en interventieplan (BNIP)

Sommige risico’s vragen extra voorbereidingsmaatregelen. Voor deze risico’s maken overheden een bijzonder nood- en interventieplan op. Denk bijvoorbeeld aan sevesonood- en inventieplannen of het nucleair nood- en interventieplan.

In een BNIP staat minimaal:

• Een beschrijving van het risico (wat is het risico?, waar bevindt het risico zich?, welke specifieke hulpmiddelen bestaan er voor dit risico?).
• Een beschrijving van de noodplanningszones (enkel bij het nucleair en sevesorisico). Noodplanningszones zijn zones waarbinnen de verschillende overheden en interventiediensten beschermingsmaatregelen voorbereiden.
• Een beschrijving van de organisatie van de interventiezones. Interventiezones zijn de zones die gelden op het moment van de noodsituatie. Een evaluatie van de situatie op het moment zelf bepaalt de interventiezone.
• Een contactenlijst van alle betrokken partners.
• Een lijst met ongevallenscenario’s.
• De specifieke procedures voor dit risico, bijvoorbeeld rond informatie aan de bevolking.
• De specifieke maatregelen ter bescherming van de bevolking en goederen.

Lees hier meer over de bijzondere noodplannen op nationaal niveau.

Monodisciplinair interventieplan

Naast een algemeen nood- en interventieplan dat de samenwerking tussen de verschillende actoren beschrijft, maakt ook elke discipline een eigen interventieplan. In deze plannen staan afspraken over o.a. wie welke taak opneemt, wie de leiding heeft, hoe de communicatie verloopt en welke middelen ingezet kunnen worden. Er zijn 5 verschillende monodisciplinaire interventieplannen

1. Monodisciplinair interventieplan discipline 1 of BIP (Brandweer Interventieplan)
2. Monodisciplinair interventieplan discipline 2 of MIP (Medisch Interventieplan), PSIP (Psychosociaal Interventieplan) of SIP (Sanitair Interventieplan)
3. Monodisciplinair interventieplan discipline 3 of PIP (Politioneel Interventieplan)
4. Monodisciplinair interventieplan discipline 4 of LIP (Logistiek Interventieplan)
5. Monodisciplinair interventieplan discipline 5

Intern noodplan

Een intern noodplan is een noodplan van een bedrijf of instelling, bijvoorbeeld een seveso-onderneming, een ziekenhuis of een school. Zo’n noodplan bevat alle maatregelen en procedures om noodsituaties binnen en buiten de organisatie op te vangen. Lees hier meer over het ziekenhuisnoodplan.

Persoonlijk noodplan

Iedereen kan een noodplan opmaken. Dat plan bevat bijvoorbeeld contactgegevens van familie, de noodnummers, de beste weg naar buiten bij brand en andere belangrijke informatie.

Wil je een eigen noodplan opmaken? Surf hiervoor naar www.mijnnoodplan.be.