Netwerk-communicatie en werken met intermediairen

Als overheid zal je nooit iedereen rechtstreeks bereiken. Een gebrek aan vertrouwen, geen toegang tot digitale kanalen, sensoriële of andere barrières, … : een veelvoud aan factoren kan ervoor zorgen dat personen crisiscommunicatie niet ontvangen, begrijpen of opvolgen. 

Netwerkcommunicatie

Eén eerste stap om een groter bereik te garanderen is het actief oproepen tot netwerkcommunicatie. Is er een kans op een oververzadiging van het telefoonnetwerk? Bied een alternatief. Bijvoorbeeld: 

• “Help mee deze informatie te verspreiden onder je vrienden, familie of kwetsbare personen in je omgeving”  
• “Hou de telefoonlijnen open voor de hulpdiensten. Verspreid deze communicatie met vrienden en familie via sms of sociale media”

Werken met intermediaire organisaties

Samenwerken met intermediaire organisaties, zoals maatschappelijke organisaties en non-profitorganisaties, is een belangrijke voorwaarde voor toegankelijke crisiscommunicatie. Deze organisaties hebben doorgaans een vertrouwensrelatie met hun doelgroepen en worden beschouwd als betrouwbare informatiebronnen.  

Samenwerken kan op drie manieren:  

• Zet een netwerk van actoren (eerstelijnsactoren, organisaties, deskundigen …) op. Zorg dat je hen kan ondersteunen in de communicatie naar hun doelgroepen bv. door toegankelijk communicatiemateriaal aan te reiken of achtergrondinformatie over bepaalde risico’s te verschaffen. Zo kunnen zij hun rol van intermediair maximaal vervullen.  
• Betrek hen het creatieproces van materialen (zowel co-creatie als testen) die je in je voorbereiding ontwikkelt en/of tijdens de noodsituatie zelf (bij langdurige crisissen).  
• Volg een opleiding of training bij deze organisaties om op de hoogte zijn van toegankelijkheidsbarrières, toegangsbehoeften en aandachtspunten. Zo kan je zelf toegankelijke communicatieproducten ontwikkelen en/of weet je wanneer je een beroep moet doen op externe expertise.